تعیین ظرفیت بهینه ی مخزن سد با اعمال کنترل روی اعتمادپذیری تأمین نیاز با استفاده از روش ترکیبی برنامه ریزی خطی ـالگوریتم ژنتیک

در این نوشتار مسئله ی تعیین ظرفیت بهینه ی مخزن سد با کنترل اعتمادپذیری تأمین نیازهای آبی با استفاده از یک مدل برنامه ریزی ریاضی بررسی شده است. اعمال کنترل بر اعتمادپذیری، نیازمند استفاده از متغیرهای دومقداره و توسعه ی یک مدل برنامه ریزی خطی مختلط با اعداد صحیح )m i l p( است؛ لذا مدل ترکیبی الگوریتم ژنتیک ـ برنامه ریزی خطی )g a-l p( برای حل مدل های m i l p توسعه یافته است که در آن متغیرهای دومقداره با g a تولید و تکامل می یابد و مدل خطی باقیمانده در هر بار ارزیابی تابع هدف در g a حل می شود. این مدل به همراه روش شاخه و حد و روش الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی ظرفیت مخزن سد چراغ ویس، شامل تعداد ۴۲۰ تا ۸۴۰ متغیر صفر و یک، به منزله ی مطالعه ی موردی به کار رفته و مقایسه شده اند. نتایج بیان گر قابلیت مطلوب و لیکن نسبی الگوریتم پیشنهادی، از نظر سرعت محاسباتی و کیفیت جواب ها در مقایسه با روش شاخه و حد و الگوریتم ژنتیک در حل مدل های تحت بررسی است. علی رغم آن تولید تصادفی متغیرهای صفر و یک در g a در مسائل بزرگ مقیاس، مستلزم تلاش های محاسباتی قابل ملاحظه برای هدایت الگوریتم پیشنهادی به سمت جواب های مناسب است.